Skyline

Alien invasies lopen zelden of nooit goed af voor de mens. De meeste films gaan vaak niet dieper dan het klassieke spelletje Space Invaders. Aliens dalen op ons neer, en we schieten er op los dat het een lieve lust is. Het zou wel eens verfrissend zijn als filmmakers wat dieper op het hoe en waarom van de aliens in zouden durven gaan. Skyline is helaas niet die film geworden.

Op onderzoek uit
In Skyline zien we Elaine en Jarrod, twee jonge knappe mensen, een bezoekje brengen aan Terry, een succesvolle vriend die iets doet met special effects in de filmwereld. Na een heftig verjaardagsfeest voor Terry worden de vrienden ’s nachts wakker door hevige trillingen en een felblauw licht. Wie te lang in het blauwe licht staart verdwijnt van de aardbodem. Geheel volgens filmrecept gaat iedereen zo irrationeel mogelijk doen en vooral naar het gevaar toe in plaats van ervandaan. Al snel blijkt de aarde te worden aangevallen door Aliens die alle mensen proberen te ontvoeren naar het ruimteschip. Jarrod en Terry gaan eerst op onderzoek uit (geen succes) en proberen vervolgens de stad te ontvluchten door Terry’s privé boot te bereiken.

Vervelend bordkarton
Ik was van te voren al een beetje gewaarschuwd dat het hier om een “stijl boven inhoud film” zou gaan. Maar ergere bordkartonnen karakters dan in Skyline kom je zelden tegen. We hebben het jonge stel waarvan het meisje zwanger is, de succesvolle beste vriend, diens jaloerse verwende vriendin, een dozige en verliefde personal assistant en een soort latino hotelmanager. Verder dan deze korte beschrijving worden de karakters in de film niet uitgediept. Het is dan ook nagenoeg onmogelijk een beetje mee te leven met deze karakters tijdens de verschrikkingen van een alien invasie.

Absorberen geblazen
Wat de Aliens willen is de hele tijd onduidelijk. Ze zien er een beetje uit als monsters uit een slecht computerspelletje die beschikking hebben over afdank-robots en schepen uit The Matrix en Transformers. Het oogt allemaal wat tweede hands. Meer dan mensen absorberen, aanvallen en hersenen opzuigen doen ze niet. De reactie van de mensen is ook weinig origineel, nuke em with all we got. Er zitten een paar kleine knipoogjes naar Independence Day en War of the Worlds in de film, maar daar zal de gemiddelde filmkijker niet enorm van op de banken gaan staan.

Conclusie
Sommige films zetten soms maar al te graag in op de status van B-film in de hoop zo een cultstatus binnen te slepen. Maar zoiets moet men verdienen en kan men niet op voorhand afdwingen. Zeker niet als je bijna het gehele budget in special effects stopt en de film nagenoeg niks memorabels in zich heeft. Letterlijk geen enkele scene spreekt tot de verbeelding, geen enkele leuke dialoog of kwinkslag en alleen maar saaie acteurs en actrices. Een totale verspilling van tijd. Gooi liever een paar euro in een oude Space Invaders arcade-kast.