Er was een tijd dat Dreamworks de grote tegenstander was van Disney en Pixar. Shark Tale werd mede geproduceerd door Jeffrey Katzenberg, een oud medewerker van Disney die nog een appeltje te schillen had met zijn voormalige werkgever. Antz was destijds al een antwoord op Dinsey’s A Bug’s Life. Shrek was daarna een rechtstreekse aanval op Disney, en toen probeerde Dreamworks te profiteren van het succes van Finding Nemo.
“Fake? I worked eight years on that!”
Nou moet ik eerst even vertellen dat ik destijds helemaal verknocht raakte aan Finding Nemo, en dat het Shark Tale project op mij een beetje onsympathiek overkwam. Hoewel ik ook Shrek erg leuk vond hield ik er niet van hoe Dreamworks openlijk probeerde Disney af te zeiken, terwijl Disney toch jarenlang hordes mensen heeft vermaakt met een stel prachtige tekenfilms. Shark Tale was het tweede onderwateravontuur in korte tijd, en de gelijkenissen waren treffend. Toch moet je blijven proberen elke film op zijn eigen kwaliteiten te beoordelen.
Oscar is een loser van een visje en werkt, net als zijn vader voor hem, bij de walvissenwasserij. Hij droomt ervan om de beroemdste vis van het complete rif te worden. Door zijn gedagdroom ziet hij niet dat zijn vrouwelijke collega Angie hopeloos verliefd op hem is. Ondertussen probeert haai Frankie zijn broertje Lenny wat stoerder te maken. Lenny eet namelijk geen vlees, en zulk gedrag is volgens Frankie een haai onwaardig. Tijdens één van deze ‘lessen‘ krijgt Frankie een anker op zijn kop en komt hij om het leven. Oscar is toevallig in de buurt, en alle andere vissen denken dat hij een haai heeft verslagen. Onder de koraalvissen is Oscar nu de grote held, maar de haaien kunnen zijn bloed wel drinken…
Het werd begin deze eeuw heel hip onder grote acteurs om je stem te lenen aan een tekenfilm (en het verdiende natuurlijk enorm). De lijst van acteurs die hun stem verbonden aan Shark Tale was werkelijk weer verbluffend. Kosten nog moeite zijn hier gespaard, en dat is te horen. De acteurs doen hun best om er iets van te maken. En hoewel het er allemaal niet heel erg slecht uitziet laat Shark Tale op de belangrijkste punten een paar steekjes vallen.
Het verhaal is namelijk te slap om echt te boeien. Nou was het verhaal in Finding Nemo ook geen hoogvlieger, maar het werd zo warm verteld dat het niet uitmaakte. De karakters gingen echt leven voor de kijker. En daar wringt hem bij Shark Tale nou juist de schoen. Nergens in de film worden de karakters werkelijk uitgediept, en het zal de kijker al gauw koud laten wat er met Oscar of de bange haai Lenny gaat gebeuren. De film mist gewoon ‘hart‘. Finding Nemo wist velen wel te raken, Shark Tale blijft hangen in grappige opmerkingen en een handvol verwijzingen naar andere films. Leuk, maar niet genoeg om me echt in de film te sleuren. Met name haai Lenny, die alles doet om geen haai meer te zijn, komt niet geheel uit de verf.
Conclusie
Shark Tale is waarschijnlijk ook minder leuk voor de allerkleinsten onder ons. De grapjes van Oscar zijn aan hen niet besteed, en zullen vooral door een meer volwassen publiek begrepen worden. Iedereen boven de 15 zal zich vermaken met alle grapjes, verwijzingen en steken onder water. Tegelijkertijd is dit echt zo’n film die je na een dag alweer helemaal kwijt bent. Katzenbergs haat tegen zijn voormalige werkgever leverde dus wisselende kwaliteit op, ook de Shrek sequels zouden tegenvallen. Finding Nemo werd een enorme hit, Shark Tale een vergeten film uit 2004.
Be the first to comment