Een nieuwe zomer, een nieuwe Fast & Furious film. In mijn beleving draait er bijna elk jaar een F&F film in de bioscopen, maar dat kan niet. Samen met de Hobbs & Shaw film is dit de 10e film in ongeveer 20 jaar. De films zijn voor mij vergelijkbaar met wat je hoort over drugsgebruik. In eerste instantie zorgt het bij de gebruiker nog wel voor een kick, maar uiteindelijk hebben mensen steeds meer nodig om diezelfde rush te ervaren. De serie is door de jaren heen dan ook steeds extremer en over-the-top geworden. Kijken wat voor capriolen de familie deze keer gaat maken.
“Okay, listen up! I want 50 of the best men! I want guns! I want wheels, freaking X-wing fighters– I don’t care! The Millennium Falcon, Chewbacca if you can get ahold of him. Money’s no object. Go.”
Dom (Vin Diesel) en de crew moeten het opnemen tegen een internationale terrorist. Tot ieders verbijstering gaat het om de vervreemde broer van Dom en Mia: Jakob (John Cena). Jakob en Dom verloren contact na de dood van hun vader, een ongeluk waar Jakob ogenschijnlijk verantwoordelijk voor was. Maar is de wereld van F&F is natuurlijk niets wat het lijkt te zijn. Voorbeeld: we kwamen er al achter dat bij de dood van crewlid Han (Sung Hang) de zaken elke F&F film weer ietsje anders lagen dan we dachten. Eerst kwam Han om het leven tijdens een race, daarna was het ongeluk veroorzaakt door Shaw (Jason Statham ), en vervolgens werd Shaw een held die een soort deel werd van de familie. En nu blijkt Han weer niet dood, maar te werken voor Mr. Nobody (Kurt Russell). Volgt u het nog? In elk geval kan je uittekenen dat ook de intenties van Jakob wellicht weer anders liggen.
Als er één iemand een vreemde verhouding heeft met de Fast & Furious saga, dan is het Vin Diesel zelf wel. De eerste film (en de Riddick film Pitch Black) maakte van hem een actieheld. Hij verliet direct de serie omdat hij zich niet te veel op één rol wilde vast leggen. Na wat kleine succesjes met de matige film XxX en het lauw ontvangen The Chronicles of Riddick kwam hij in steeds suffere films terecht. Dieptepunt was wel The Pacifier waar hij marinier en kinderoppas speelde. Snel keerde hij weer terug naar de F&F serie waar hij zijn status als hard-man weer wat kon opvijzelen. Helaas voor hem werd Dwayne “The Rock” Johnson al snel de ster van de serie, naast hem vielen zelfs de spieren van Vin Diesel in het niet. Dit zorgde voor flink wat haantjesgedrag online en op de set. Nu Johnson zijn eigen spin-off serie heeft zijn alle ogen weer gericht op Vin Diesel.
De serie staat erom bekend dat men het niet zo nauw neemt met realisme en de wetten van de zwaartekracht. Alles voor een spectaculaire scene niet waar? Omdat elk deel de actie weer een beetje verder moet pushen gaat deze film weer compleet over the top… en verder. Zeggen dat het geloofwaardige getart wordt is een understatement. Het geloofwaardige was allang geleden achtergelaten, en nu vergroot men de afstand. De eerste film ging nog over een undercover politieactie in de wereld van straatracers, maar tegenwoordig gaat het meer over internationale actiehelden en hun voertuigen. Vond je de onderzeeboot in deel acht al te ver gaan? We gaan in deel 9 zelfs even de ruimte in!
Een ander probleem met deze serie is dat je vaak wel weet dat onze helden er ongeschonden doorheen komen. Wat er ook gebeurd, en hoeveel chaos er op het scherm is, het wist me als kijker niet te raken. Het is vergelijkbaar met een Steven Seagal in de jaren ’90. Geen gevecht in zijn films was spannend omdat Steven amper tegen een klap aanliep. Hij was zogenaamd veel te goed voor zelfs zijn beste tegenstanders. Vin Diesel zit een beetje met hetzelfde ego-probleem: hij wil duidelijk de ongenaakbare actieheld zijn. Hierdoor kan je in de film laten gebeuren wat je maar kan verzinnen… spannend werd het nooit voor me.
De karakters zijn elke scene wat de film van ze nodig heeft. Hierdoor ontstaan plotgaten en inconsequente personages. Neem Dom zelf, de man die familie hoog heeft zitten. De redenen waarom Dom automatisch aanneemt dat broer Jakob verantwoordelijk is voor zijn vaders dood zijn niet bepaald waterdicht. Iemand die familie boven alles tilt had wellicht Jakob het voordeel van de twijfel kunnen geven. Jakob heeft weinig motivatie nodig om de schurk te zijn. Het ene moment is Jakob slecht, en dan weer niet. Waarom? Omdat de film het nodig heeft, meer niet.
Conclusie:
Deze film deed me aan de Transformers van Michael Bay denken. Het is knap om zoveel actie op het scherm te kwakken zonder dat het me ook maar een moment weet te boeien. Ik kan me eigenlijk niet bedenken waarom je na 8 films nog naar deze Dwayne Johnson-loze actiefilm zou moeten gaan. Andere delen waren ook matig, maar hadden nog wel het vermogen om me er om te laten lachen. Net als bij de Friends-reunie zie je dat voor de acteurs de jaren zijn gaan tellen. Het is wellicht tijd om deze serie eindelijk af te sluiten en achter ons te laten. Alleen leuk als de puberteit je stevig in zijn greep heeft, laat anders maar links liggen.
Be the first to comment