Ryan Reynolds heeft al sinds zijn doorbraak in de film Van Wilder en de Tv-serie Two Guys, a Girl and a Pizza Place een bepaalde vorm van humor die hem veel succes heeft gebracht. De afgelopen jaren kwam zijn succes tot een hoogtepunt met Deadpool, een project waar hij zijn ziel en zaligheid in had gestopt. De rol leek een personificatie van zijn acteercarrière: alles met een vette knipoog naar zijn publiek. Maar de vraag dringt zich op: kan hij eigenlijk wel wat anders?
“I know this world is just a game, but this place, these people, that’s all I have. So I’m not gonna be the good guy. I’m gonna be a great guy.”
Bankmedewerker Guy (Reynolds) heeft een overzichtelijk leventje in Free City. Elke dag staat hij op, groet zijn goudvis Goldy en gaat naar zijn werk. Onderweg haalt hij altijd dezelfde koffie, maakt dezelfde grapjes tegen dezelfde mensen. Om hem heen vechten mensen met zonnebrillen dagelijks elkaar met veel geweld de tent uit. Terwijl Guy rustig over straat loopt vliegen de granaten, kogels en messen hem om de oren. Soms loopt een vriend of collega tegen klappen op, maar de volgende dag verschijnen ze weer gewoon fris op het werk. Free City is namelijk een Fortnite-achtig spel, en Guy is een NPC (Non-playable-Character). Hij is zich nergens van bewust tot hij op een dag Molotovgirl (Jodie Comer) ontmoet. Zij lijkt de vrouw van zijn dromen te zijn. Het probleem is dat ze een zonnebrildrager is, en dus een mens van vlees en bloed die in de echte wereld leeft. Guy is zodanig onder de indruk van Molotovgirl dat hij uit zijn NPC rol stapt en probeert haar aandacht te trekken. De ware naam van Molotovgirl is Millie. Ze is een spelontwerper, en ze probeert aan te tonen dat programma van Free City gebaseerd is op haar eigen game: Life Itself.
Free Guy is vooral een feest voor hedendaagse gamers. De film zit tjokvol verwijzingen naar bekende games, maar er komen ook bekende gamers, youtubers en Twitchers voorbij die hier en daar commentaar geven op wat er in de wereld van Free City gebeurd. Ik speel zelf een vergelijkbare game (PUBG), en kon de liefdesbrief naar dit type gaming wel waarderen. In feite is de film opgedeeld in twee werelden: de echte wereld waar Millie en haar gedesillusioneerde oud-collega Keys (Joe Keery) proberen te bewijzen dat Free City is gebaseerd op hun spel. En de wereld van Guy, waar Millie hoopt dat bewijs te vinden. Het is humoristisch om te zien hoe mensen in de echte wereld ervoor kiezen om zichzelf te representeren in het spel. De verwijzingen naar skins, NPC’s, missies en avatars zijn voor mij duidelijk. Ben je een niet-gamer, dan gaat veel van de humor in deze film boven je pet.
Ryan Reynolds doet eigenlijk niet veel anders dan wat we van hem gewend zijn. Zijn komische timing, zelfspot en fysieke humor zijn het centrum van deze film. Daaromheen is er niet veel ruimte voor de bijrollen om ook hun momentje te pakken. Dat dit Jodie Comer daarom wel lukt is best wel knap. Ze is overtuigend als gedreven game designer die gelooft in haar product en daarom de onderste steen boven wil. In haar rol als actieheldin blijft ze fier overeind. Verder zijn er de gebruikelijke ingrediënten voor een Ryan Reynolds film: romantische liedjes uit de 80s en 90s op ongebruikelijke momenten, lompe grappen en dit alles met lekker vette pop-culturele verwijzingen. De onverwachte bijrollen van Channing Tatum en Chris Evans zijn ook erg vermakelijk.
De film roept naast game-associaties ook veel vergelijkingen op met andere films: Ready Player One: een film over gamers en hun avatars in een virtuele wereld. The Truman Show, over een man die er langzaam achter komt dat de wereld niet is wat het lijkt. Pleasantville: waarin mensen onderdeel blijken van een 50’s tv-show en langzaam hun patronen beginnen te doorbreken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. The Matrix en zelfs de Lego Movie hebben duidelijke overeenkomsten met Free Guy. En al deze films zijn net even een beetje beter. Dat maakt van Free Guy niet direct een middelmatige film, maar het mist wel iets om boven de rest uit te steken.
Conclusie:
Ryan Reynolds doet wederom wat hij goed kan: een film vol humor en actie afleveren. Het enige probleem dat ik ermee heb is dat er verder weinig nieuws of baanbrekends gebeurd. Ben je fan van Ryan Reynolds, dan kan je dit ook wel waarderen. De film heeft weinig pretenties en doet wat elke popcornfilm behoort te doen: oppervlakkig vermaak bieden. Zoek je gewoon iets voor een leuk filmavondje, dan is Free Guy een optie. Verwacht je iets op het niveau van Ready Player One of Deadpool, dan valt het allemaal wellicht een beetje tegen.
Be the first to comment