
Iedereen kent het wel, je gaat naar de bioscoop, je hebt echt zin in de film, en dan… gebeurt er iets dat je voldoende weet af te leiden om je lol in de voorstelling te vergallen. Deze lijst is een persoonlijke top 10 van irritaties in de bioscoop waarin menig lezer zich zal herkennen.
Praters
Voor de handliggend, maar praters zijn toch echt het irritantst tijdens een voorstelling. Van meisjes die tijdens de film kletsen over wat die nou weer had gezegd tegen dat ene stomme wijf op school, tot nerds die plotgaten proberen vol te discussiëren. Ik heb tijdens Lord of the Rings anderhalf uur lang het gezwam van een “kenner” aan moeten horen over hoe het in de boeken eigenlijk ging. Als je wilt praten, huur een dvd en blijf thuis!
Mobiele telefoons
Mobiele telefoons kunnen in geen enkel rijtje ontbreken als het om irritaties gaat. Het bekende voorbeeld van de telefoon die afgaat tijdens een spannend stuk in de film kennen we allemaal. Maar wat te denken van de eikels die ook nog echt een gesprek gaan voeren? En dankzij de komst van de smart-phone zijn er nu massa’s pubers die lekker gaan twitteren en facebooken tijdens de film, waardoor je allemaal felle lichtjes in de zaal krijgt.
Niet begrijpen van vaste plaatsen
Pathé hanteert sinds kort weer vaste plaatsen bij drukke voorstellingen, maar niet iedereen heeft dat even goed begrepen. Hoe vaak overkomt het je niet dat je lekker een paar plekken in het midden hebt weten te scoren en er bij binnenkomst ineens één of andere oostgoot op je plekje zit met zijn barbie-achtige blondine? Vriendelijk vragen of je op je eigen plek mag zitten resulteert vaak in een minder vriendelijke reply dat er meer dan genoeg plek in de zaal is. Hiervoor vond god de uzi uit.
De grote groep pubers
Toen ik 15 was dacht ik dat ik de onbegrepen hoop van deze wereld was. Nu ik zelf een ouwe zak van 33 ben weet ik wel beter. Pubers met hun vlassnorretjes, Björn Borg onderbroekjes, aandoenlijke meninkjes en domme humor zijn het werktuig van de duivel. Niks is erger dan een groepje pubers die lekker aanwezig is tijdens de film. Helemaal als er meisjes in het groepje zitten. Die bespreken alles op luide toon terwijl de jongens op luide wijze indruk willen maken met stoer gedrag.
Zweetmans (of Zweetdame)
Iedereen zweet wel eens een beetje. Een drukke dag werken, even hard hollen om op tijd te komen, niks menselijks is ons vreemd. Maar soms heb je net de pech om naast de man of vrouw te zitten die in het dagelijkse leven claimt dat hij of zij niks aan die lucht kan doen en alles al heeft geprobeerd. Tsja, elke week op zijn minst vijf keer douchen is kennelijk niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig heeft Axe vaak veel deodorantreclames voor elke film, misschien brengt ze dat op een idee.
Te laat binnenkomen
Iedereen kant het door omstandigheden overkomen dat je eens een keertje te laat binnenkomt. De kassa’s waren overbezet, de vrouw achter de kassa wist niet hoe duur popcorn was, mijn hondje heeft mijn kaartje opgegeten… Maar als je binnenkomt tijdens de film, hou gewoon je mond en ga snel, discreet en stilletjes zitten. Helaas voor veel mensen een onmogelijke opgave. Het zijn vaak ook altijd dezelfde types die dit altijd overkomt. Doe gewoon eens wat meer benzine in de scooter, kom je op tijd.
Luidruchtige tassen
Boodschappen doen in de stad en tenslotte nog even een bioscoopje doen, geweldig. En dat je je vriendin even wilde laten zien wat je allemaal hebt gekocht bij de WE en C&A leek ook een goed idee, maar dat gehannes met plastictassen is vervelend voor de mensen om je heen, het maakt meer geluid dan je denkt.
Te dure versnaperingen
Dat bioscopen het krap hebben horen we al jaren, en dat ze het niet leuk vinden dat je je drinken meeneemt uit de supermarkt snap ik ook nog wel. Pathe heeft zelfs een heus deurbeleid waarbij in Den Haag men soms tassen wil inzien opzoek naar illegale flesjes cola. Maar wat verwacht je dan als je drie euro voor een flesje vraagt dat in de winkel slechts tachtig cent kost?
De openscheurende zak M&M’s
Gebeurt helaas vaker dan je zou verwachten. De zak M&M’s van Anita drie rijen achter je die iets te ongeduldig wordt opengescheurd. Ze springen alle kanten op, en omdat zalen vaak schuin naar beneden aflopen mag de rest van de zaal minutenlang meegenieten van Anita’s lompheid.
De voet in de rug
Dames, toegegeven, dit is vaak de schuld van ons mannen. En we zouden Pathe er op kunnen wijzen dat het voor mannen boven de 1.85 (een groeiende demografische groep) vaak krap zitten is. Maar in de realiteit is het gedachteloos porren en schoppen van de stoelleuning voor je gewoon een teken van lompheid.
Ik vind het irritant dat als je tegenwoordig bij Pathe een zak chips koopt, ze de zak al openscheuren en de chips in een bakje doen. Ik bepaal graag zelf of (zeer waarschijnlijk wel) en wanneer ik de zak open maak.