Als er één genre de afgelopen jaren is uitgemolken, dan is het wel de romantische comedy. Elke filmkijker kan inmiddels de patronen in dit genre volgen: een meet cute, overwinnen van tegenstellingen en andere zaken, toenadering, kink in de kabel en uiteindelijk er toch vol voor gaan. In die mix gooien we nog wat bijrollen voor wijze raad en hilarische momenten en… presto! Gelukkig kom je af en toe een film tegen die er in slaagt het allemaal anders te doen.
“College friends, at this point, they’re all either settled down or desperately clinging to the corpse of their youth.”
We ontmoeten Anna (Patti Harrison) midden in een apart soort sollicitatiegesprek. Matt (Ed Helms) stelt haar vrij persoonlijke vragen: “wat is het ergste wat je ooit deed?”, “Heb je wel eens iets gestolen?”. De ongetrouwde Matt is op zoek naar een draagmoeder omdat hij een sterke vaderschapswens heeft. Anna gaat akkoord met de voorwaarden en wil met het geld dat ze hiermee gaat verdienen weer naar school. Als Anna zwanger blijkt is Matt dolenthousiast en doet alles om Anna te ondersteunen. Hij haalt speciale thee en vraagt zich voortdurend af of wat Anna eet en doet wel goed is voor de baby. Anna wil graag wat duidelijker grenzen. Matt merkt ondertussen dat hij worstelt met de reacties van anderen (of gebrek daaraan) op zijn naderende vaderschap. Het feit dat Anna nog seks heeft met mannen tikt hem ook van zijn roze wolk.
Volgens de romcom-regels lijkt het verdere verloop van de film een één, twee, drietje. Anna en Matt groeien naar elkaar toe, er is nog iets wat overwonnen moet worden, de baby komt en de twee vallen met de kleine spruit in hun armen alsnog voor elkaar. Eind goed al goed… toch? Niet helemaal. Deze film gaat vooral over twee mensen die omgaan met wat voor veel mensen in het leven vaak natuurlijk komt, maar door Anne en Matt totaal anders ervaren wordt. Mat heeft een idyllisch idee over hoe de kraamtijd zou moeten verlopen, maar elke keer als hij geconfronteerd wordt met hun ongewone situatie baalt hij toch een beetje. Anna probeert de boel zakelijk te houden en ziet in de twintig jaar oudere Matt geen potentiële partner. Maar ze merkt dat ze het toch wel leuk vond om de kleur voor de babykamer te kiezen.
Regisseur Nikole Beckwith laat deze momenten soms in stilte gebeuren. Er zijn legio kleine voorbeelden waar Matt of Anna even een confronterend momentje hebben. Ze proberen dit met elkaar te bespreken. Soms zorgt dit voor wat begrip en toenadering, soms ook voor de wens tot meer grenzen. De film gaat verder een aantal stadia van zwangerschap af die veel ouders bekend voor zullen komen. Nergens gaat men voor de goedkope lach of hilarisch bedoelde misverstanden, Together Together is een subtiele tragikomedie. Hoogtepunt is de geboorte van de baby. De emoties in het gezicht van Anna terwijl ze bijkomt van één van de zwaarste momenten in haar leven zijn een knap stukje acteerwerk. Het is mooi en tragisch tegelijk, maar laat ook heel veel ruimte over voor interpretatie.
Conclusie:
Deze film maakt een aantal dappere keuzes. Mensen die van romcoms houden zoals we dat in Nederland vaak zien kunnen beter even een deurtje verder lopen. Dit is geen romcom die alles tot op de millimeter uitlegt. Dat alleen al maakt het één van de betere films in dit genre die ik de laatste jaren zag. Ed Helms en vooral Patti Harrison tillen deze film naar een hoger level. Helaas hoorde ik weinig mensen over deze film, het verdiende zeker een groter publiek.
Be the first to comment