Waarom nou: Austin Powers in Goldmember

Ik moet iets bekennen. Het duurde een paar jaar voor ik een Austin Powersfilm in zijn geheel had gezien. Mijn toenmalige doortastende vriendin vond het wel welletjes en sleepte me achter de video recorder. Binnen 2 dagen was ik helemaal up-to-date, en vond mijn vriendin me waardig genoeg om met haar mee te gaan naar de derde reeks in deze film: Goldmember.

“There are only two things I can’t stand in this world: People who are intolerant of other people’s cultures, and the Dutch.”

Wat de eerste twee films leuk maakte was flauwe, kneuterige, recht voor zijn raap humor. De verwijzingen naar James Bond waren niet van de lucht. Menigeen zal nog de prachtige Dr. Evil (Mike Myers) song “just the two of us” (echt door Dr. evil zelf geschreven…not!) kunnen herinneren. De bordkartonnen decors, de groovy jaren ’60, het lelijke gebit van Austin (Mike Myers), Mini-me, de fembots en vooral Austin’s mojo. Humor zo flauw dat het af en toe geniaal was. Maar zat het publiek in 2002 nog wel op een derde Austin Powers film te wachten?

De film begint fantastisch. Een strakke actiescène waarin blijkt dat Austin Powers voor het grote publiek nu een soort actieheld is geworden, neergezet door Tom Cruise. Vervolgens gaat de film over in het gebruikelijke stramien. Dr. Evil (Mike Myers) heeft een plan om de wereld af te persen, en Austin (Mike Myers) moet hem al swingend tegen houden met een mooie dame (Beyoncé Knowles) aan zijn zijde. Deze standaardformule was eerst nog als parodie op de Bond formule bedoeld, maar nu doet het ook in Austin Powers wat suf aan. Daarom introduceert Mike Myers een nieuwe schurk: Goldmember (Mike Myers).

Deze Goldmember is ook meteen de grote zwakte aan de film, hij is absoluut saai, niet grappig en op zijn best hooguit wat goor te noemen. De man wordt geïntroduceerd als een Nederlandse (!) schurk, maar spreekt met een raar Scandinavisch Engels, en gooit er af en toe een Duits scheldwoord tussendoor. Verder eet de man graag zijn eigen huidschilfers op. Een ander nieuw karakter in deze film is Nigel Powers (Michale Caine), de vader van Austin. Niet een enorm diepgaande rol, maar Caine is nu eenmaal Caine, en dat is altijd fijn om naar te kijken. Maar de serie heeft behoorlijk last van metaalmoeheid.

Conclusie:
Beyoncé Knowles maakte in deze film haar acteerdebuut, maar als zangeres komt ze wat mij betreft beter tot haar recht. Haar overdreven attitude past misschien nog bij videoclipjes en over the top bijrollen, maar acteren kan het lieve schaap niet. Verder zijn er veel cameo’s van supersterren als Tom Cruise, Gwyneth Paltrow en Britney Spears. Toch geven die supersterren nog een zwakte van de film bloot. Door het succes van de eerste twee films heeft Myers ineens meer mogelijkheden en geld gekregen en mocht hij voor deze film flink uitpakken. Het expres goedkope en charmante kneuterige is daardoor uit de film verdwenen. De eerste twee films waren een geslaagde parodie op het spionage-genre, dit derde deel is op zijn best een aardige komedie.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*