Ik ben gek op films met Dwayne “The Rock” Johnson. Ik weet ook wel dat het bij hem zelden om Oscar-materiaal gaat. Maar sinds ik in Be Cool ontdekte dat de man aardig kan acteren en een mooi komisch talent heeft ben ik fan. Of het nou puur popcornvermaak zoals Jumanji betreft, of iets meer serieuze rollen zoals in Snitch, ik vermaak me er prima mee. De enige echte misser was voor mij Baywatch. Met zijn rol als anti held Black Adam wijkt hij een beetje af van het type rollen dat hij normaal speelt.
“I was a slave until I died. Then I was reborn a god. I kneel before no one.”
Vijfduizend jaar geleden stond de stad Kahndaq onder de tirannieke heerschappij van koning Anh-Kot (Marwan Kenzari), die van plan was de kroon van Sabbac te creëren. Deze geeft drager een grote en satanische macht. Om dit te realiseren dwong hij zijn onderdanen als slaven te graven naar “Eternium”, het magische kristal dat nodig is om de kroon te maken. Een jonge slaaf wil de andere lotgenoten inspireren om tegen Anh-Kot in opstand te komen. Wanneer de jongen de kracht van Shazam krijgt, waardoor hij verandert in Kahndaq’s heldhaftige kampioen Teth-Adam, doodt hij Anh-Kot en beëindigt hij zijn terreur.
Tegenwoordig wordt Khandaq onderdrukt door de misdadige Intergang. Archeoloog Adrianna Tomaz (Sarah Shahi) probeert de kroon van Sabbac te lokaliseren met de hulp van haar zoon Amon (Bodhi Sabongui), haar broer Karim en enkele collega’s. Net als ze de kroon vinden worden ze in een hinderlaag gelokt door Intergang. Adrianna leest per ongeluk een bezwering voor die Adam (Dwayne Johnson) uit zijn slaap wekt. Deze slacht vervolgens in rap tempo de Intergang mannen af. Maar is deze Adam een zege of een vloek voor de inwoners van Kahndaq? Armanda Waller (Viola Davis) wil het antwoord niet afwachten en stuurt the Justice Society of America om Adam gevangen te nemen.
Als ik het zo uitschrijf, dan lijkt het nog enigszins een complex plot met vele spelers en eigen belangen. Dat valt allemaal wel mee. Black Adam is vooral een actiefilm met als centraal karakter iemand die niet direct een held is en zijn plaats probeert te vinden in een wereld die niet de zijne is. Dwayne Johnson speelt meestal een zachtaardige en aardige reus die zijn indrukwekkende spierbundels laat spreken als dat nodig is. Zijn standaard rol is toch die van aardige man die je nooit moet onderschatten. Hier kan hij gelukkig eens iets anders doen: hij is soms letterlijk een ongeleid projectiel waarin de inwoners van Kahndaq graag een beschermengel willen zien, maar zijn acties zijn zo radicaal en dodelijk dat het te begrijpen is waarom de Justice Society hem liever veilig opsluit. Johnson had zichtbaar zin in een wat meer grimmige rol, en de momenten dat hij zijn dodelijke krachten kan combineren met cynische humor zijn leuk.
Deze film moeit natuurlijk draaien om Black Adam, en dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij het mag opnemen tegen de Justice Society, en niet de Justice League. Laten we eerlijk zijn, de Justice Society is toch een beetje een B team. Het sturen van The Suicide Squad is geen optie, Black Adam zou gehakt van ze maken. Dus maken we als kijker kennis met Hawkman (Aldis Hodge), Dr. Fate (Pierce Brosnan), Atom Smasher (Noah Centineo) en Cyclone (Quintessa Swindell). Atom Smasher en Cyclone zijn in potentie leuke karakters en hebben een fijne chemistry, maar ze krijgen niet veel te doen. Hawkman is toch de power-house van de groep, en Dr. Fate is de DCEU versie van Dr. Strange. Het is leuk om Pierce Brosnan in een dergelijke film te zien, ik had eigenlijk wel wat meer interactie tussen hem en Black Adam gewild. Zijn meer cerebrale karakter is al dat actiegeweld een welkome afwisseling.
Als schurk zien we de uit Den Haag afkomstige Marwan Kenzari. Zijn rol is een tikje ondankbaar. Black Adam is vooral een soort ontstaansverhaal en laat ons kennismaken met het titelkarakter. Adam is de anti held die mag vechten tegen de helden. Op de achtergrond moet Kenzari strijden om ook nog wat aandacht op te pikken. Het is tof voor ons Nederlanders om hem in een grote Hollywood film te zien, maar je zou willen dat hij wat meer te doen had gekregen. Nu blijft zijn personage vooral een kleurloos excuus om uiteindelijk nog een grote finale aan de film te plakken waarbij Adam en de Justice Society zullen moeten samenwerken. En dat is gelijk ook mijn grote kritiekpunt van deze film: je hebt slechts zelden het gevoel dat er echt iets op het spel staat. En als dat moment dan eindelijk aanbreekt wil het niet echt spannend worden.
Conclusie:
Black Adam is een deels geslaagde film. Dwayne Johnson is het absolute hoogtepunt van de film. Samen met de jonge Bodhi Sabongui tilt hij deze film boven het middelmatige niveau van de DCEU films uit. De DCEU films zoals Zack Snyder die maakte waren tot nu toe vooral pompeus grimmige actiefilms met karakters die daar niet altijd geschikt voor waren. Black Adam past daar beter in. Bovendien heeft men de stijl van Snyder gelukkig wat meer losgelaten en is het pompeuze teruggebracht naar acceptabele levels. Jammer dat men bij een interessante antiheld vergat een interessante schurk te maken. Deze film draait vooral om Black Adam, maar is ook prima popcornvermaak.
Be the first to comment