Er zijn een aantal films die voor mij de jaren ’90 symboliseren. Clerks is er eentje van. Deze kleine film was door Kevin Smith met vrienden voor een klein budget gemaakt, en werd een onverwachte hit. Het maakte van Kevin Smith in één klap de koning van het Slacker-Comedy genre. Op basis van deze film bouwde Smith een aardige regiecarrière op met diverse hoogte en dieptepunten. In 2006 was er al een sequel van Clerks, en nu probeert Smith met het derde deel er een waardig einde aan te breien.
“That’s how we did it in the ’90s, son!”
Vijftien jaar nadat Dante (Brian O’Halloran) en Randal (Jeff Anderson) de Quick Stop kochten gaat het leven van het duo grotendeels door zoals voorheen, inclusief hockeywedstrijden op het dak van de winkel en rondhangen met Jay en Silent Bob. Deze twee stoners hebben de videotheek naast de winkel overgenomen en runnen er een semilegale marihuana-apotheek. Dante rouwt om de dood van Becky (Rosario Dawson) en hun ongeboren dochter Grace nadat deze jaren eerder waren aangereden door een dronken bestuurder. Randal vult zijn dagen vooral met het treiteren van zijn gelovige collega Elias (Trevor Fehrman). Op een dag krijgt Randal een ernstige hartaanval. Na de operatie drukt een behandelend arts Dante op het hart om Randal tevreden te houden tijdens diens herstel. Randal besluit dat hij zijn leven heeft verspild en een nieuw doel nodig heeft, hij wil een film maken over hun belevenissen als medewerkers van de Quick Stop.
Deze film probeert drie dingen tegelijk. Het probeert een volwaardig derde deel te zijn, maar ook een trip down memory lane en daarnaast dient het ook nog eens als een afsluiting van de Clerks saga. Clerks III slaagt niet op alle drie de vlakken. Laten we alle drie de rollen even afzonderlijk bespreken. Als derde film draait het vooral om Randal. Bij de eerste twee films was Dante het centrale karakter en Randal het duiveltje op zijn schouder. Deze keer probeerde Smith Randal meer ruimte te geven, en deelt hij de spotlight met Dante. Ze maken beide een ontwikkeling door. Dante zit vast in zijn verdriet over Becky. Weer klaagt hij over de kaarten die leven hem toebedeelde. Randal moet zijn eigen sterfelijkheid onder ogen zien. Waar hij normaal sarcasme en cynisme gebruikte om het leven op afstand te houden wil hij nu duidelijk ietsje meer. De humor in deze film moet vooral van Elias en zijn vriend Blockchain komen, een nieuw soort Jay & Silent Bob. De grappen rond dit duo voelen echter enorm geforceerd aan en slaan vaak dood. Probeer je deze twee karakters voor te stellen in de originele Clerks. Nee, dat past voor geen meter.
De hele film resulteert dus in een trip down memory lane. Randal gaat een film maken over hun avonturen in de Quick Stop. In feite zien we hem daarmee de eerste Clerks film maken. Oude en bekende scenes uit de eerste film worden nu opnieuw geschoten. Hierdoor komt bij ons als kijker binnen hoeveel ouder iedereen geworden is. Het is leuk om sommige acteurs, figuranten en bekende momenten opnieuw te zien, maar soms is het ook een beetje too much. Bovendien ontwikkelt Randal zich in het proces als een weinig betrouwbare verteller en vrij narcistische lul. Waar hij in de eerste twee films nog de show stal begin je nu een beetje een hekel aan hem te krijgen. Tegen de tijd dat Randal dat zelf door krijgt is het voor mij als kijker eigenlijk een beetje te laat. Een geliefd karakter heeft een scheurtje opgelopen.
Als afsluiting van de Clerks saga werkt deze film nog het best. Clerks was altijd bovenal een stoner–bromance, en Randal en Dante moeten alle zeilen bijzetten om dat nog te redden. Tegen de tijd dat de film naar een finale begint toe te werken kreeg ik als kijker door wat er stond te gebeuren, en werd ik toch een tikje nostalgisch. En dat is het grootste plus en minpunt van deze film. Ben je een fan van Clerks en Kevin Smith, dan wordt het tegen het einde allemaal best sentimenteel, en kreeg ik toch nog een klein propje in de keel. Heb je echter minder met de films van Smith, of speelden ze nooit een echt grote rol in je leven, dan mis je niet alleen een hoop van de verwijzingen, maar voel je het gewicht van het einde ook niet aan.
Conclusie:
Is Clerks III een film die je moet zien? Een lastig te beantwoorden vraag. De film hoefde voor mij niet gemaakt te worden, deel II was eigenlijk al een mooi einde voor Randal en Dante. Toch is het wel leuk om als fan van de eerste film dit deel te zien. Subtiel is het allemaal niet, Smith gaat helemaal los qua fanservice. Ben je Fan van Smith’s View Askew Universe, kijk dan gerust. Het is geen hoogvlieger, maar door de nostalgie factor vermakelijk. Het einde zal je dan ook nog raken. Zag je zelden een Kevin Smith film, sla deze dan maar gewoon over.
Be the first to comment