De vermakelijke boekenserie rond Percy Jackson had een moeilijke film-start. Niet alleen deden velen de film af als een Harry Potter wannabe, de film werd ook nog eens gemaakt door Chris Columbus, de man achter de eerste twee Harry Potter films. Deze keer nam Chris het niet zo nauw met de boeken en walste in rap tempo over vele belangrijke verhaalelementen heen. Fans waren teleurgesteld en de gemiddelde bioscoopbezoeker interesseerde het weinig. De film was een zeer bescheiden succes en verdween geruisloos naar de achtergrond. Nu heeft de studio besloten de serie een tweede kans te geven.
Oh dennenboom
Percy Jackson is een halfbloed, de zoon van de Griekse god Poseidon en een menselijke moeder. Halfbloed kinderen verblijven in de zomermaanden in kamp Halfbloed om klaargestoomd te worden voor gevechten met dodelijke monsters en andere gevaren. Het kamp wordt beschermd door een onzichtbare barrière die in standgehouden wordt door een…Dennenboom. Percy is bij alle kampevenementen de eeuwige tweede achter Clarisse, de dochter van oorlogsgod Ares. Hij voelt zich alleen en ondergewaardeerd. Als de dennenboom echter vergiftigd wordt en begint af te takelen is het kamp in gevaar. Met de boom wordt ook de barrière zwakker. Clarisse krijgt de opdracht het gulden vlies te vinden, daarmee zou de boom te genezen zijn. Percy heeft echter andere plannen en neemt zijn vrienden mee op een eigen queeste.
Vergeten karakters
De eerste film sprong van de hak op de tak. Dingen gebeurden eigenlijk aan de lopende band zonder dat de kijker de tijd kreeg om aan de karakters en hun bijzondere wereld te wennen. Verder nam men het dus niet zo nauw met de boeken. Veel details die in latere boeken belangrijk zouden worden werden weggelaten. Onnodige scenes werden toegevoegd. Belangrijke karakters genegeerd. Die problemen komen behoorlijk naar voren in de tweede film. De vergeten karakters en verhaalelementen worden er snel bijgesleept en de kijker moet maar accepteren dat ze er zijn. Kampleider Mr. D. bijvoorbeeld is nu ineens wel van de partij. Kronos is nu ineens al potentiële bron van het kwaad wel toegevoegd aan het verhaal en op een manier die de lezers van de boeken niet zal bekoren. Dit alles vaak zonder behoorlijke introductie, we hebben het maar te slikken.
Weinig trouw aan het boek
Lezers van de boeken zullen sowieso wel zeer ontevreden zijn over deze film. Geen moment lijken de filmmakers zich bezig te hebben gehouden met wie de karakters nou eigenlijk zijn, en wat ze drijft. Percy’s broer Tyson heeft weinig gemeen met zijn literaire variant, vriendin Annabeth is alleen maar mee als beeldvulling en Clarisse is een stuk toegankelijker dan de stoere eigenwijze meid die ik al lezende leerde kennen. Alle kleine persoonlijke verhaalelementjes en groeimomenten worden steeds in een paar zinnetjes weinig subtiel afgedaan. Er is vooral plaats voor actiescènes, niet voor zorgvuldig opgebouwde karakterontwikkeling.
Saaie actie
De actie is ook niet direct van de bovenste plank. Nooit wordt het echt spannend of gevaarlijk voor onze helden. De ene actiescène volgt de ander snel op en die aanpak slaat al snel dood. Het zal je als kijker aan je reet roesten welke gevaren er nu weer wachten. Op bepaalde onlogische momenten treuzelen Percy en zijn vrienden ook zodanig dat ze zelf de narigheid over zich afroepen. Het kost je als kijker dan ook erg veel moeite om je echt druk te maken over het lot van al die halfbloed-kids. Sommige monsters zien er nog wel aardig uit, maar met name de finale is qua vormgeving enorm teleurstellend. Special effects in een film uit 2013 moeten er niet uit zien alsof ze uit een spelcomputer van 1999 komen.
Conclusie
De serie rond Percy Jackson is duidelijk bedoeld om in navolging van Harry Potter weer geld uit een franchise te knijpen. Waar Harry Potter op scoorde was de enorme liefde voor de boeken die je vertaald zag naar het witte doek. In de Percy Jackson serie zijn de boeken slechts bedoeld als vage leidraad. Men husselt alle verhaalelementen in een grote blender, en de drab die er daarna uitkomt hebben we als kijker maar te accepteren. Harry Potter was voor niet-lezers soms best lastig om halverwege in te stappen. De Percy Jackson serie lijkt me redelijk ondoenlijk. De makers zelf hebben er een chaos van gemaakt, en van continuïteit is amper sprake. Een gemiste kans.
Be the first to comment