Disney en een serie vol geile volwassenen. Het is niet direct een logische combinatie. Maar in deze serie wordt er om het nogal plat te zeggen flink wat geneukt. Of het nu naakt op de tennisbaan is, of in de opslagruimte van een Tv-station, letterlijk iedereen lijkt het overal met elkaar te doen. Deze serie kijkt een beetje weg als een parodie op de welvaart van de jaren ’80, maar is ook een soort weergave van een tijd dat de hedendaagse politieke correctheid nog ver weg lijkt.
“Rather a nasty virus that everyone’s wife caught sooner or later.”
In 1986 zijn we getuige van de kift tussen Britse edelman en parlementslid Rupert Campbell-Black (Alex Hassell) en wannabe adel Lord “Tony” Baddingham (David Tennant). De rivaliteit centreert zich rond Baddingham’s onafhankelijke commerciële televisiestation Corinium, een zender in het (fictieve) graafschap Rutshire, in de pittoreske Cotswolds-regio in het zuidwesten van Engeland. Lord Baddingham schakelt de Amerikaanse producer Cameron Cook (Nafessa Williams) in om de programmering van Corinium te helpen versterken, en kaapt de dynamische Ierse onderzoeksjournalist en presentator Declan O’Hara (Aidan Turner) weg van de BBC.
Deze boekbewerking door Disney laat zich het beste omschrijven als een soort Sex Education met volwassenen. In Sex Education zagen we nog het lastige pad van de seksuele ontdekkingsreizen van jongeren. In deze serie merken we dat 80s volwassenen na hun jeugd niet veel verder gekomen zijn. Een pittoresk Engels streekje is de achtergrond voor kolderieke pogingen elkaar de loef af te steken tussen kakkers, upstarts, wannabe’s en gottabe’s. Tussen de seksuele uitspattingen en elkaar in de haren zitten door probeert de jonge Taggie (Bella Maclean) haar gevoelens voor playboy Rupert een plek te geven. Net als in Sex Education zien we diverse verhaallijntjes zich ontplooien.
Conclusie:
De serie is een vermakelijke cartooneske soap vol (voor Disney) verrassend veel sex. De serie is zo over de top dat als het een serieuzer onderwerp wil aansnijden dit niet helemaal lekker past. Dat deed Sex Education iets beter. Toch zeer vermakelijk, prima cast en mooi vormgegeven. En als iemand die de jaren ’80 heeft meegemaakt (ook al was ik nog een kind) geeft de muziek het geheel een nostalgisch extraatje.
Be the first to comment