Soms komen er films uit waar je bij god het nut niet van inziet. Je had de casting anders gedaan, de kostuums zijn volslagen ridicuul en the pointe van het geheel ontgaat je volledig. TPLOPL is zo’n film. De film heeft hoogdravende plannen, maar lijkt ze niet in te kunnen lossen. Waarom niet?
Een leven overhoop
Pippa Lee (Robin Wright Penn) is in het dagelijks leven vooral bekend als de lieve vrouw van de veel oudere Herb (Alan Arkin). Arkin is al een dagje ouder, en de meest recente verhuizing wordt door het duo dan ook gezien als het voorportaal voor bejaard worden en doodgaan. Terwijl we zien hoe Herb en Pippa met het ouder worden omgaan, krijgen we in Flash Backs het leven van Pippa te zien. En dan blijkt dat onder de saaie burgerlijke façade een getroebleerde vrouw schuil gaat die nooit heeft kunnen (of willen) uitvinden wie ze zelf nu is. Pippa’s saaie leventje staat echter op het punt om flink overhoop gehaald te worden.
Stille wateren
Een film maken over een op het oog ultrasaai personage kan leuk zijn als er een aantal verrassingen voor de kijker op stapel staan. Soms hebben stille wateren diepe gronden zullen we maar zeggen. Helaas gaat dit voor Pippa (hoe vaker ik de naam typ, hoe stommer hij lijkt) niet op. Pippa is als karakter die de film moet dragen net zo saai als een… tja, als wat eigenlijk? Net als de schrijvers van de film voel ik me tamelijk onmachtig om deze vrouw goed te beschrijven. Dat ze niet interessant genoeg is voor een hele speelfilm moge duidelijk zijn, daar veranderen een mislukte jeugd, drugsverslaafde moeder, softporno fotosessies en een huwelijk met een oude uitgever niets aan.
Vreemde casting
De film zit verder vol met mensen die vrij eigenaardig gecast zijn. Goed voorbeeld is Julliane Moore als Lesbische lover van Pippa’s tante. Ik heb geen idee hoe oud de makers haar in gedachten hadden voor deze film, maar ze ziet er uit als een veertiger die zich heeft verkleed als tiener. Meer mensen in de film lijken niet helemaal lekker op hun plek. In de flashbacks heeft men qua kleding en haardracht geprobeerd er iets van te maken, maar het ziet er allemaal een beetje amateuristisch uit. Je kunt je niet aan de aandacht ontrekken dat de acteurs gevraagd is zelf even in moeders verkleedkist te kijken naar een outfit.
Conclusie
Aan het einde van de film maakt Pippa eindelijk wat persoonlijke groei door, en lijkt de film nog een soort van boodschap er in te willen schoppen. Dit is echter net zo zinloos als een doelpunt vlak voor tijd terwijl je toch al met 3-0 achter stond. TPLOPL zal de gemiddelde kijker net zo boeien als een herhaling van een willekeurige Tell-Sell reclame. Het feit dat Pippa aan het einde van de film besluit iets van haar leven te willen gaan maken is enorme mosterd na de maaltijd. Zij een nieuw leven, en jij 2 uur van je tijd kwijt. Mislukt product.
Be the first to comment