Mijn vader is een behoorlijke fan van ouderwetse spaghettiwesterns. Zodra er dan ook een film uit het westerngenre de bios weet te halen sleur ik hem mee. TMS is een remake van de gelijknamige klassieker uit de jaren ’60, die op zichzelf ook weer een remake was van Akira Kurosawa’s Seven Samurai. Hoewel ik wel een beetje remake en reboot moe ben besloot ik deze kans op een vader-zoon bioscoopuitje niet te laten lopen.
Een dorp in nood
Om zijn mijn uit kunnen breiden probeert de kwaadaardige Boque (Sarsgaard) met veel geweld de mensen uit een naburig dorpje te verdrijven. Wanhopig huren de inwoners premiejager Chisolm (Denzel Washington) in. Boque heeft een heel leger tot zijn beschikking, dus besluit Chisolm een speciaal team bijeen te brengen om zijn beloning te kunnen incasseren. Het dorpje staat een flinke shoot-out te wachten.
The Good
Er is een hoop om van te genieten bij deze TMS-verfilming. Regisseur Antoine Fuqua weet hoe hij het wilde westen mooi in beeld moet brengen. Fraaie landschappen, pittoreske dorpjes en natuurlijk de heerlijk groezelige saloon. Ook de acteurs hebben wel lol in het maken van een onvervalste western. Subtiel is het acteerwerk allerminst, maar dat vraagt de opzet van de film ook niet. Denzel is de ongenaakbare held die overal zonder krasje door lijkt te komen. Chris Pratt de jongensachtige schavuit met natuurlijk het hart op de juiste plaats, en Peter Sarsgaard laat er geen twijfel over bestaan dat hij een in en in slecht mens speelt. Haley Bennett mag enig vrouwelijk tegenwicht bieden en vecht mee tussen de mannen. Helaas doet men verder weinig met haar rol.
The Bad
Helaas valt er ook genoeg aan te merken. De meeste karakters krijgen van de schrijvers een paar innerlijke demonen om mee te worstelen, maar erg diep gaat dat niet. De actie moet voorop staan. En qua actie gaat de film in het laatste half uur compleet over the top. De Shoot-out resulteert in één groot vuurgevecht dat zo lang aanhoudt dat je op een gegeven moment een beetje afhaakt. Hoeveel mensen kunnen er in een gevecht tussen een klein dorpje en een flinke schurkenposse afgeknald worden? De aanhoudende kogelregel deed terugverlangen naar de zorgvuldig opgebouwde suspense van de klassieke westerns waar één of twee kogels in een onderling duel genoeg was.
Conclusie
TMS moet gezien worden als puur hap-slik-weg popcorn entertainment. Als je met dat idee naar de film gaat zal je best een prima avondje hebben. Maar waarom een klassieke film remaken als je niet de intentie hebt om er een onsje meer van te maken? Had deze film niet gewoon op zichzelf kunnen staan? Na Ben-Hur weer een film die koketteert met het verleden maar het origineel niet weet te benaderen.
Be the first to comment