Cursed

Wes Craven, toch één van de meeste bekende horrorregisseurs, blies in de jaren ’90 het horrorgenre nieuw leven in met de kaskraker Scream. De klassieke horrorfilm werd hierin lichtelijk op de hak genomen, maar Scream kende genoeg enge momenten om je op het puntje van je stoel te houden. Toen er een tweede en zelfs een derde deel verschenen, was de lol er echter snel af. Misschien dat Craven’s nieuwste productie zijn reputatie als horrorregisseur weer een beetje kan opvijzelen.

Het ongeluk
Jimmy (Eisenberg) is een beetje een sukkelige grijze muis. Hij is niet erg goed in sport en heeft weinig vrienden. Wanneer hij vanuit de stad terug naar huis wil, is hij dan ook afhankelijk van zijn oudere zus Ellie (Ricci). Ze heeft een drukke baan bij een televisiestation, maar is nooit te beroerd om haar jongere broer naar huis te brengen. Wanneer ze op een avond samen terug naar huis rijden, raken ze onderweg een dier dat tegen de voorruit aanklapt en er direct vandoor gaat. Door de klap raakt Ellie’s auto onbestuurbaar en ze duwt een tegenligger van de weg af. De andere auto slaat over de kop en komt in een greppel tot stilstand. Ellie rent naar de auto om te kijken of de bestuurder in orde is, terwijl Jimmy het alarmnummer belt. De bestuurder van de andere auto is niet ernstig gewond. Ze zit alleen bekneld in de wagen. Jimmy probeert haar te bevrijden, maar dan gebeurt er iets.

Weerwolf
Uit het niets verschijnt een grote wolf die de autoruit aan diggelen slaat en het meisje uit de auto sleurt. Jimmy grijpt haar benen en zegt tegen zijn zus dat zij hetzelfde bij hem moet doen. Het drietal wordt enkele meters door het bos gesleurd, maar dan verliest Jimmy zijn grip en moet hij het meisje laten gaan. Wanneer broer en zus teruglopen naar het autowrak ontdekken ze dat ze zelf ook verwond zijn. Jimmy heeft een lelijke kras op zijn borst en Ellie een diepe snee in haar arm. Zodra de politie arriveert, vertelt Jimmy dat ze door een grote wolf zijn aangevallen: een weerwolf. De agenten geloven hem (natuurlijk) niet en zeggen hem dat hij zich niet te druk moet maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want Jimmy en Ellie merken dat ze zijn veranderd. Hun kracht en reukzin is veel sterker en ook hebben ze allerlei dierlijke behoeften die ze moeilijk kunnen controleren. Er is duidelijk iets gebeurd.

Orginaliteit kent geen tijd
Eerlijk gezegd had ik het na de derde Scream-film wel een beetje gehad met Wes Craven. En toen hij enkele jaren geleden zijn naam ook nog verbond aan een aantal zeer slechte Dracula-films (2002 en Ascension) was ik helemaal klaar met de man. Ik ging dus lichtelijk bevooroordeeld naar de bioscoop. Daar aangekomen werden mijn bange vermoedens wat betreft Cursed al gedeeltelijk bevestigd door de poster: Een close-up van een wit uitgelicht vrouwengezicht (dat van Christina Ricci) met een vlammend rechteroog en drie scheuren (als van een wolvenklauw) door de linkerkant van het gezicht. Zonder zich te generen heeft men dus het posteridee van de Scream-films gekopieerd en daar een zeer klassiek (lees: uitgemolken) horrorelement aantoegevoegd: de klauwscheur. De poster krijgt dus een absolute onvoldoende. Nu de film nog.

Verbijstering
Na het zien van Cursed was ik verbijsterd. Verbijsterd dat Wes Craven een dergelijke a-originele film durfde te maken, verbijsterd dat er acteurs in Hollywood hun medewerking toezeiden (en we hebben het hier over tamelijk grote namen als Christina Ricci en Joshua Jackson) en verbijsterd dat deze film überhaupt in de Nederlandse bioscopen verschijnt. Het is niet zo dat het acteerwerk slecht is of dat alles er niet goed uitziet. Mijn verbijstering kwam voort uit het feit dat Cursed helemaal niets nieuws biedt. En met niets nieuws bedoel ik ook echt niets nieuws. We hebben alles al een keer eerder gezien: weerwolven, tieners die in de problemen zitten, relatieperikelen, b-actrices die in de eerste paar scènes doodgaan… Ik kan daarom ook maar één groep mensen bedenken die Cursed zullen waarderen en dat zijn mensen die nog nooit een horrorfilm hebben gezien.

Conclusie
Het acteerwerk in deze film is helemaal niet slecht, net als de special effects en de manier waarop alles aan elkaar gemonteerd is. De reden dat Cursed een compleet overbodige film is, is dat we alles al een keer eerder hebben gezien. De film biedt helemaal niets origineels, maar lijkt zichzelf toch serieus te nemen. Wes Craven zou beter moeten weten! Om deze reden krijgt Cursed een dikke vette onvoldoende van mij, nomineer ik hem meteen voor een Razzie en raad ik iedereen af om de film te gaan bekijken. Bah!